Ik ben ondertussen sinds de eerste dag van de Lockdown werkeloos zonder WW-uitkering. Als oud-ondernemer (failliet na scheiding) heb ik daarna nog niet lang genoeg gewerkt om voor WW in aanmerking te komen. Ik woon samen en verdien iets minder dan de helft van het inkomen, maar kom daardoor ook niet in aanmerking voor bijstand. Mijn inkomen is dus gedaald naar nul en van ons samen ongeveer gehalveerd!
Werk is er niet echt en ik heb nog wat bij elkaar kunnen schrapen door na een week of vijf of zes aan een productielijn te gaan staan en producten in een mandje te gooien, bij een bedrijf dat het druk heeft vanwege het hamsteren en online bestellingen. Her en der mag ik er nog een dagje of twee in de week werken. Gelukkig mag ik vanwege goede prestaties tot aan de Lockdown, per 1 juni terugkomen bij het bedrijf waar ik via een uitzendbureau werkte.
Ondertussen bereiken ons de cijfers van de wereldwijde situatie. Er is van alles geïnventariseerd van oorzaak/gevolg, tot verspreiding en dodelijkheid. De dodelijkheid lijkt mee te vallen, maar wie heeft de waarheid op dat moment dan al in pacht, nietwaar? Het klinkt plat om te zeggen dat mortaliteit lijkt mee vallen, alsof het iets is wat je mag bagatelliseren. Maar de harde werkelijkheid is dat het er uiteindelijk er wel toe doet om het gevaar mee te kwalificeren. Verder zijn we erg nieuwsgierig naar de omstandigheden waarin we elkaar besmetten en daar zijn tegenstrijdigheden in te ontdekken ten opzichte van de maatregelen.
Grote groepen besmettingen en brandhaarden blijven ontstaan ondanks afstand houden. Zou de luchtkwaliteit invloed hebben? Het idee van superspread events en de viruslading lijkt verband te houden met de zwaarte van het ziekteverloop en het aantal doden. Ook wordt duidelijk wie de slachtoffers zijn in relatie tot hun algehele gezondheid. Er wordt uit diverse richtingen vanuit de hele wereld over gepubliceerd en in Nederland begint dat met onze landspeiler Maurice de Hond.
Toch valt me dan op dat de overheid en de media daar allemaal niets van wil weten. Ze zijn niet eens nieuwsgierig, maar botweg ontkennend. Eh...hoe dan? We weten toch nog altijd zo weinig van het virus? Hoe weet je dan wel zo zeker hoe de besmettingen wel of niet ontstaan? Sinds de blokkering van het Zelenka protocol, (zie eerder blog) is paracemolletjes voorschrijven blijkbaar het enig toegestane protocol in de eerste lijn, totdat patiënten in het ziekenhuis moeten worden opgenomen en als ze op de IC belanden, gaan we ze op de buik beademen. Niets mis mee, ze verstaan hun vak natuurlijk, maar wat doen we om te voorkomen dat ze daar komen?
Nou, dat wordt (in relatie tot de verkondigde ernst) een beetje een kinderlijk simpel mantra: "We wassen onze handen stuk en houden afstand". Echt waar? Handen wassen en afstand houden? Doe het dan NIET! Want dat kan toch amper het verschil maken om een killervirus dat over de wereld raast, dáármee te stoppen?
Als ik niet beter zou weten, zou ik als leek kunnen denken dat de leiding en het adviesorgaan hiermee het 'killervirus-waar-we-geen-weerstand-tegen-lijken-te-hebben' blijkbaar zélf helemaal niet heel serieus neemt.
Mensen die zich blijkbaar wel, of meer, bezorgd maken over het ziektebeeld en het verloop bij besmette mensen, komen met alternatieven. Ook elders in de wereld wordt in Ziekenhuizen geëxperimenteerd met doses vit-C wat veelbelovend lijkt en ook de vit-D status lijkt invloed te hebben. Daarnaast wordt inzichtelijk en beter aantoonbaar dat de besmetting ook via aerosolen plaatsvind. Het verklaard in ieder geval een aantal hele opvallende casussen. Daarbij wordt ook heel duidelijk dat besmetting juist niet plaatsvind in de buitenlucht. Dat komt haast onomstotelijk vast te staan en ook het RIVM doet hier uitspraken over, evenals over de verwaarloosbare invloed van overdracht via de oppervlakten van producten.
Waar zijn die uitspraken gebleven? Het wordt nergens in de media echt serieus opgepakt. Goed nieuws, een klein beetje nuance, nietwaar? Het lijkt mij als leek, gezien de wereldwijde omvang en ook de situatie in Nederland, op zijn minst opvallend dat hierover amper wordt bericht. Je zou denken dat als de zorg in brand staat je blij bent met alle beetjes die helpen. (Dat geldt immers toch ook voor de latere mondkapjesplicht?) En wat zou het toevoegen van vitaminen en ook wat meer aandacht op ventilatie vestigen, voor gevaarlijk kwaad kunnen? Het 'Baat het niet, dan schaadt het niet' principe geld dus later blijkbaar wel voor mondkapjes, maar niet voor andere 100% onschadelijke toevoegingen of handelingen die weinig moeite kosten.
Hoewel het niet via Mainstream Media doorkomt, blijkbaar wel via de Sociale Media, want Vit-C is niet meer aan te slepen. Want dan gebeurt is opvallend! Er ontstaat juist een ontkrachting van de werking vanuit de MSM. De gedachte erachter komt op mij even stuitend als aanmatigend over. We zouden als bevolking kunnen 'denken' dat er iets wel werkt en dat zou valse hoop zijn. Dat moet blijkbaar niet. Hopen op iets dat helpt is slecht? Maar hoe is de situatie in onze zorg dan? Nog erg nijpend en alle beetjes helpen dan toch zeker? Met onduidelijkheden genoeg (met 50% kennis, 100% moeten besluiten, nietwaar?) weten zij blijkbaar wel , dat alles wat iets lijkt te helpen en te werken, heel ferm en zeker van de hand gewezen moet worden om geen valse hoop te wekken.
Het is ondertussen mijn derde serieuze moment van weerstand en 3x is Scheepsrecht, dat mijn idee over de onzuivere bedoelingen zich begint te vormen. Ik denk nog dat het onwetendheid en onkunde is omdat het een 'nieuwe' situatie betreft. Misschien is de schrik zo diep ingeslagen dat het wat moeilijk is om met de voortschrijden inzichten te moeten terugkomen op eerdere keuzes. Maar de categorische weigeringen om ventilatie te noemen, geen adviezen hierin te verstrekken of te laten onderzoeken of dodelijke slachtoffers voorkomen kunnen worden met adequate luchtverversing systemen. Nee, hoor! Het blijft bij: Handen stuk wassen, 1,5 meter afstand houden en een deal tekenen voor een nog te ontwikkelen vaccin.
De vragen zijn bij mij geen vragen meer. Wat leek op een goed plan onder aanvoering van de Minister-President vanaf de grote toespraak uit het torentje slaat om van teleurstelling, naar verbazing, achterdocht en boosheid. We worden slecht voorgelicht en slecht geleid! De hulpeloosheid en gebrek aan daadkracht wordt op alle fronten zichtbaar, met niet meer visie dan het blijven handjes wassen en afstand houden en we zijn gebrekkig gaan testen!
Comments